Waarom denken een zwaar overschatte bezigheid is.

Ik stel je straks een vraag.  

Geef antwoord zodra ik de vraag gesteld heb! 
Binnen een nano-seconde! 

Kijk wat er in je opkomt.   
Welk beeld verschijnt er op je netvlies?  
Wat valt je meteen te binnen? 

Je kruipt één dag in de huid van iemand anders. 
Je kunt één dag zijn wie je maar wilt zijn.   
Wie wil je zijn?

Nee, niet verder lezen. 
Eerst antwoord geven. 

Meteen nog een vraag. 

Wat zou je doen je als je die andere persoon bent?
Je hebt 1 dag. 

Zelfde principe. First answer, best answer! 

Lukte het je meteen antwoord te geven?
Wat kwam er in je op?

En wat dacht je er meteen achteraan? 

‘Ja maar, dat antwoord is kinderachtig’.
(Pipi Langkous, Peppi van Kokki of Bassie van Adriaan)

'Als ik er langer over na mocht denken, zou ik een heel ander antwoord geven’
(Een boekhouder, Henny Huisman of Postbode Piet)

‘Ik schaam me kapot!, Wat zullen mijn familie en vrienden daarvan vinden?’ 
(Dries Roelvink, Bonny st. Clair of Berlusconi) 

'Wauw, dat zou gaaf zijn, maar dat is niet voor mij weggelegd'
(Johny Depp, Obama of Sherlock Holmes)

Kijk, dat is nou waarom denken een zwaar overschatte bezigheid is.  

Het is alsof je een kritisch stemmetje in je hoofd hebt. 

Net als ik. 
Dat stemmetje dat alles en iedereen veroordeelt of indeelt in goed en fout? 
Overal etiketjes op plakken. 
De godganse dag door. 

Niet naar luisteren! Steek je vingers in je oren!

Het antwoord dat je gaf kwam niet voor niets in je op.  
Laat nou maar even zo. Niet over nadenken. 

Denken doodt de creativiteit. 
Creativiteit = loslaten van denken

Durf jij het volgende experiment aan?

Laat alles wat er in je opkomt toe.
Niet oordelen
Wat het ook is. 
Wees een een tijdje Oost-Indisch doof voor dat stemmetje. 
Je leven wordt er een stuk leuker van. 
Ik kan erover meepraten. 

Stiekem toch ontoelaatbare fantasieën hebben. 
En megalomane dromen.
Onverantwoorde risico’s nemen. 
(nou ja, in je verbeelding dan, geen schadeclaims achteraf graag!)

By the way.

Was jij verbaasd over jouw antwoord op de eerste vraag?  

Ik schat de kans op zo’n 70%.

Ik merk het iedere keer weer tijdens een training. 
Verbazing alom bij de deelnemers. 

Dat er zonder na te denken een onverwacht antwoord in je boven komt drijven. 
Dat het lijkt alsof er iets in je huist dat de leiding overneemt. 
En dat juist dit niet-denken belangrijke informatie geeft over: 

• Wie je bent, 
  
• Wie je wilt zijn 
  
• Wat je graag nog wilt doen (je dromen en doelen) in het leven. 
  

Je onderbewuste? 

Gek mechanisme, isn’t it? 

Super-succesvolle mensen gebruiken dit mechanisme voortdurend. 
Ze nemen alle beslissingen met hun onderbuik. 
Die hebben deze vaardigheid tot kunst verheven. 
En volgen het al jaren het anti-denk-dieet.  

Ze laten nadenken aan boekhouders over 
en vertrouwen blind op hun ‘gut-feeling’ 

Terug naar je antwoord. 

Welke eigenschappen spreken je aan in die persoon?
Waar ben je nieuwsgierig naar?
Welke heimelijke wensen of verlangens komen boven drijven?

Ik ben wel nieuwsgierig geworden naar je antwoord.  

Wat? 
Je durft het niet te vertellen? 
Omdat een stemmetje fluistert:  
'ja amme hoela, ik ga dat niet delen' 

'Ben nie gek!'

Michel Linthorst

Out of the blog per mail ontvangen?