DE BELANGRIJKSTE VRAAG IN JE LEVEN

‘Ik wil een mier zijn,’ zegt de vrouw. 

‘Die zijn sterk, communiceren goed en ze bouwen samen aan iets moois.’

Het is de tweede dag van de training in Zuid-Afrika.
In plaats van de afgesproken 12 staan er opeens 42 deelnemers op de stoep. Sociaal werkers, geestelijken en bewoners van een township zijn nieuwsgierig naar wat hen te wachten staat.  



We beginnen de dag met de belangrijkste vraag in je leven 

‘Wie ben je?’ 

Die ouwe Grieken kenden allang het belang van deze vraag. 
Maar ja, die lucky bastards hadden dan ook een orakel in een grot. 
Boven de ingang stond geschreven. 

‘Mens ken U zelve’.

Eenmaal binnen in de grot fluisterden 
de goden het goede antwoord in de Griekse oren.

Ja, lekker makkelijk, zo kan ik het ook!

Wij vervolgen onze training zonder orakel maar met oefeningen vol creativiteit, associatie en verbeelding.

‘Stel je eens voor. Je mag één dag een dier zijn. 
Welk dier zou jij willen zijn?’

‘Ik wil een kameel zijn, zegt haar vriendin die dicht tegen haar aan zit.
‘Ze hebben een enorm uithoudingsvermogen, zorgen goed voor de mensen en gaan altijd door.’ 

De mier en de kameel lachen liefelijk naar elkaar. 

‘We kennen elkaar meer dan 35 jaar. 
Maar wat ik vandaag leer over mijn vriendin…‘ 

De hele dag gaat over: wie ben je, wat zijn je talenten, je geschiedenis, 
welke eigenschappen heb je van je voorouders geërfd?

Herboren kennis zingt door de lucht. 
De deelnemers dromen vergeten kinderdromen, 
voelen diep weggestopte verlangens. 

Heimelijke wensen drijven boven. 

Op een school voor speciaal onderwijs in Nederland stel ik precies dezelfde vraag: 
‘Welk dier zou je willen zijn?’

Kennelijk zijn de oefeningen universeel, geschikt voor alle leeftijden 
en goedgekeurd door de bond van huisvrouwen. 

Ik doe zelf altijd mee. 
‘Jij moet eerst,’ zeggen mijn leerlingen. 

---

‘Ik ben een ooievaar en zweef boven Afrika, 

Net zoals in die serie van de BBC. 
Eerst wil ik de Big Five spotten, dan snel door naar de victoria-falls 
om mijn ochtendprogramma te besluiten met een rondje om de Kilimanjaro. 

In mijn korte pauze zit ik op een tak van de grootste Baobab van Afrika
en bewonder de zilverrug-gorilla’s. 
Daarna snel door naar Tornu, om mijn Ghanese vrienden gedag te zwaaien, 
hoewel ze me natuurlijk niet herkennen als ooievaar. 

Aan het eind van de middag kan ik nog net 22 minuten 
de grote trek van de Gnoes zien om vlak voor de nacht invalt 
de walvissen kopje onder te zien gaan in Zuid-Afrika. 

Ik word wel eens vaker moe van mezelf. 

Maar na een dagje ooievaar ben ik bekaf! 

‘En jij Patrick? Welk dier wil jij zijn?‘   
‘Een konijn. Ik wil geknuffeld worden, de hele dag.’

‘Wim?’
‘Ik ben een parkiet in een kooitje.
En dan kijk ik de hele dag naar mensen.’ 

‘Jantien?’
‘Een labrador.’ 
‘En ik zou slapen, de hele dag!
Daar heb ik gewoon zin in.’

Wat ben ik jaloers!!

Meester Michel bedankt zijn leerlingen voor hun mooie lesje!

De blog in je mail ontvangen?
Schrijf je hier in.